Centrum Spotkania Kultur w Lublinie to instytucja kulturalna. Początkowym zamysłem – którego pomysłodawcą był Kazimierz Braun – było zbudowanie teatru i filharmonii znajdujących się w 3 salach widowiskowych. Budynek miał być niewielki, jednak jak na tamtejsze czas PRL-u nowoczesny. Zdecydowano się jednak na budowę większego gmachu, a projektantem został Stanisław Bieńkuński.
Budowa ruszyła w 1974 roku, jednak została szybko przerwana, a budynek przez wiele lat stał niedokończony. W latach 1996-2000 ukończono remont części gmachu i przeniesiono tam lubelski Teatr Muzyczny i Lubelską Filharmonię, a część pomieszczeń została salami ćwiczeniowymi UMCS-u.
Kiedy przystąpiono do rozbiórki nieużywanej części obiektu, CSK zostało uznane za priorytetową instytucję kulturalną, a do opracowania jej założeń przystąpił Tomasz Pietrasiewicz. Postulował on stworzenie medialabu, w którym młodzież będzie mogła eksperymentować z nowoczesną technologią. Instytucja miała być także miejscem, które przyciągnie różne środowiska: od Orkiestry św. Mikołaja, przez fanów fantastyki ze Stowarzyszenia Cytadela Syriusza, nowy cyrk, artystów graffiti i hiphopowców, szachistów, aż po kino niezależne. Lubelskie centrum miało być otwarte także na inne spektakle, wystawy czy festiwale.
Aktualnie w CSK poza teatrem i filharmonią znajdują się również sale seminaryjne, konferencyjne, galeria sztuki, multimedialna biblioteka, sale klubowe oraz restauracje. Na dachu znajdują się za to zielone ogrody.